„Gullhúðun“ og bann við kaupréttum til stjórnarmanna
Sara Rut Sigurjónsdóttir og Agla Eir Vilhjálmsdóttir skrifuðu nýlega grein í Viðskiptablaðið um núverandi regluverk á Íslandi og hvernig innlend fyrirtæki geti orðið undir í samkeppni um alþjóðlega stjórnarmenn.
Samkvæmt íslenskum hlutafélagalögum er lagt bann við því að stjórnarmenn í flestum félögum njóti hlutabréfa, kaup- og söluréttar, forkaupsréttar eða annars konar greiðslna sem tengdar eru hlutabréfum í félaginu eða þróun verðs á hlutabréfum í félaginu. Þessar takmarkanir ganga lengra en tilmæli framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins, oft nefnt „gullhúðun“, og gætu komið í veg fyrir að fyrirtæki laði að sér einstaklinga með alþjóðlega reynslu eða sérfræðiþekkingu, sérstaklega þegar kjaravæntingar byggjast á alþjóðlegum viðmiðum.
Til samanburðar þá bjóða aðrar Norðurlandaþjóðir upp á sveigjanlegri nálgun í sínum leiðbeiningum um stjórnarhætti, sem gerir fyrirtækjum kleift að ákveða, með aðkomu hluthafa og mögulegra fjárfesta, hvort slíkt sé skynsamleg.
Spurningin er því, í ljósi vaxandi alþjóðlegrar samkeppni, hvort Ísland ætti að endurskoða þessa stífu afstöðu og veita hluthöfum vald til að meta hvað sé fyrirtækjum fyrir bestu, til að viðhalda samkeppnishæfni landsins?
Hægt er að lesa greinina í heild á heimasíðu Viðskiptablaðsins.
Sara Rut Sigurjónsdóttir og Agla Eir Vilhjálmsdóttir skrifuðu nýlega grein í Viðskiptablaðið um núverandi regluverk á Íslandi og hvernig innlend fyrirtæki geti orðið undir í samkeppni um alþjóðlega stjórnarmenn.
Samkvæmt íslenskum hlutafélagalögum er lagt bann við því að stjórnarmenn í flestum félögum njóti hlutabréfa, kaup- og söluréttar, forkaupsréttar eða annars konar greiðslna sem tengdar eru hlutabréfum í félaginu eða þróun verðs á hlutabréfum í félaginu. Þessar takmarkanir ganga lengra en tilmæli framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins, oft nefnt „gullhúðun“, og gætu komið í veg fyrir að fyrirtæki laði að sér einstaklinga með alþjóðlega reynslu eða sérfræðiþekkingu, sérstaklega þegar kjaravæntingar byggjast á alþjóðlegum viðmiðum.
Til samanburðar þá bjóða aðrar Norðurlandaþjóðir upp á sveigjanlegri nálgun í sínum leiðbeiningum um stjórnarhætti, sem gerir fyrirtækjum kleift að ákveða, með aðkomu hluthafa og mögulegra fjárfesta, hvort slíkt sé skynsamleg.
Spurningin er því, í ljósi vaxandi alþjóðlegrar samkeppni, hvort Ísland ætti að endurskoða þessa stífu afstöðu og veita hluthöfum vald til að meta hvað sé fyrirtækjum fyrir bestu, til að viðhalda samkeppnishæfni landsins?
Hægt er að lesa greinina í heild á heimasíðu Viðskiptablaðsins.
Sara Rut Sigurjónsdóttir og Agla Eir Vilhjálmsdóttir skrifuðu nýlega grein í Viðskiptablaðið um núverandi regluverk á Íslandi og hvernig innlend fyrirtæki geti orðið undir í samkeppni um alþjóðlega stjórnarmenn.
Samkvæmt íslenskum hlutafélagalögum er lagt bann við því að stjórnarmenn í flestum félögum njóti hlutabréfa, kaup- og söluréttar, forkaupsréttar eða annars konar greiðslna sem tengdar eru hlutabréfum í félaginu eða þróun verðs á hlutabréfum í félaginu. Þessar takmarkanir ganga lengra en tilmæli framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins, oft nefnt „gullhúðun“, og gætu komið í veg fyrir að fyrirtæki laði að sér einstaklinga með alþjóðlega reynslu eða sérfræðiþekkingu, sérstaklega þegar kjaravæntingar byggjast á alþjóðlegum viðmiðum.
Til samanburðar þá bjóða aðrar Norðurlandaþjóðir upp á sveigjanlegri nálgun í sínum leiðbeiningum um stjórnarhætti, sem gerir fyrirtækjum kleift að ákveða, með aðkomu hluthafa og mögulegra fjárfesta, hvort slíkt sé skynsamleg.
Spurningin er því, í ljósi vaxandi alþjóðlegrar samkeppni, hvort Ísland ætti að endurskoða þessa stífu afstöðu og veita hluthöfum vald til að meta hvað sé fyrirtækjum fyrir bestu, til að viðhalda samkeppnishæfni landsins?
Hægt er að lesa greinina í heild á heimasíðu Viðskiptablaðsins.